Τα εξαιρετικής αισθητικής ανθρώπινα δημιουργήματα που χαρακτηρίζονται από μέτρο και πλαστικότητα, δένουν αρμονικά με το φυσικό κάλλος και κάνουν τη Σίφνο περιζήτητη για τον τοπικό πολιτισμό της, την αρχιτεκτονική της και την ποιότητα των ανθρώπων της, που διατηρούν το νησί νοικοκυρεμένο έως σήμερα.

Στη Σίφνο υπάρχουν 13 οικισμοί που κατοικούνται καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου και τα περισσότερα κτήρια τους είναι χαρακτηριστικά της Κυκλαδίτικης Αρχιτεκτονικής. Οι κεντρικοί οικισμοί του νησιού είναι κηρυγμένοι από το 1962 ως «χώροι ιδιαίτερου φυσικού κάλλους» και ως τέτοιοι προστατεύονται.

Βασικά χαρακτηριστικά της σιφναίικης αρχιτεκτονικής είναι τα άσπρα σπίτια, οι επίπεδες οροφές (ώστε να συλλέγεται το πολύτιμο νερό της βροχής σε στέρνες), οι «φλάροι» (πήλινες καμινάδες στις ταράτσες), οι λιθόστρωτες αυλές και τα μονοπάτια με τους αρμούς, οι ανεμόμυλοι, οι περιστεριώνες, τα πολυάριθμα μοναστήρια και ξωκλήσια και φυσικά οι «ξερολιθιές» (αναβαθμίδες) που υπάρχουν παντού στο νησί. Οι αναβαθμίδες χρησιμεύουν τόσο για να συγκρατούν το χώμα και το νερό της βροχής στα χωράφια, όσο και για να διαχωρίζουν τις ιδιοκτησίες, και αποτελούν κολοσσιαία κατάθεση μόχθου χιλιάδων ανθρώπων επί αιώνες.

Οι οικισμοί της Σίφνου χαρακτηρίζονται από πολυμορφία. Η ρυμοτομία στην περιοχή του Κάστρου για παράδειγμα (που κατοικείται αδιαλείπτως από την αρχαιότητα έως σήμερα) είναι τελείως διαφορετική από τις άλλες περιοχές γιατί έχει καθαρά αμυντικό χαρακτήρα. Παρά τα χρόνια που έχουν περάσει, το Κάστρο διατηρεί ακόμα αναλλοίωτο το μεσαιωνικό χαρακτήρα του. Στις μέρες μας, σπουδαστές από την Αμερική και την Ευρώπη έρχονται να θαυμάσουν και να σπουδάσουν τη σοφή κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική στη Σίφνο.