Η πρωτεύουσα και το διοικητικό κέντρο του νησιού, στο κέντρο του νησιού.

Το όνομα Απολλωνία προέρχεται από τη λατρεία του θεού Απόλλωνα στο νησί κατά την αρχαιότητα και το όνομα Σταυρί από το σταυροδρόμι που υπάρχει στην περιοχή (και που οδηγεί βόρια προς Αρτεμώνα, ανατολικά προς Κάτω Πετάλι και Κάστρο, δυτικά προς Καμάρες και νότια προς Πλατύ Γιαλό, Φάρο, κλπ). Μια άλλη εκδοχή για την ονομασία Σταυρί είναι ότι προέρχεται απ΄την εκκλησία του Σταυρού στο κέντρο του χωριού.

Στην Απολλωνία, που μαζί με τους υπόλοιπους κεντρικούς οικισμούς του νησιού έχει χαρακτηριστεί ως παραδοσιακός και γι αυτό προστατευόμενος οικισμός, βρίσκουμε τράπεζες, αστυνομικό σταθμό, ιατρείο, ταχυδρομείο, το Δημαρχείο του νησιού, φαρμακεία, τουριστικό γραφείο, εστιατόρια, ενοικιαζόμενα δωμάτια, διαμερίσματα και ξενοδοχεία, μπαρ και εστιατόρια.

Έξω από το ταχυδρομείο βρίσκεται "πιάτσα ταξί" καθώς και η στάση του λεωφορείου για Καμάρες ενώ στην κεντρική διασταύρωση βρίσκονται οι στάσεις των λεωφορείων για όλα τα υπόλοιπα χωριά και τις παραλίες του νησιού. Στο κεντρικό γραφικό μονοπάτι της Απολλωνίας που οδηγεί προς Καταβατή (γνωστό και ως «το στενό») υπάρχουν ενδιαφέρουσες παλιές εκκλησίες, πολλά καταστήματα και χώροι για φαγητό και ποτό. Τα καλοκαιρινά βράδια σφύζει από ζωή.

Στην κεντρική πλατεία της Απολλωνίας (πλατεία Ηρώων) στεγάζεται το Λαογραφικό Μουσείο Σίφνου του Συνδέσμου Σιφνίων με εκθέματα από την καθημερινή ζωή και τις ασχολίες των Σιφνιών τα παλαιότερα χρόνια, παραδοσιακές φορεσιές, σιφνέικα κεραμικά και παλιές εκδόσεις.

Στην πλατεία Ραμπαγά (στο κεντρικό μονοπάτι) υπάρχει η προτομή του Σιφνιού εκδότη, μαχητικού δημοσιογράφου και σατυρικού ποιητή Κλεάνθη Τριαντάφυλλου που γεννήθηκε στη Σίφνο το 1850 και εξέδωσε αργότερα στην Αθήνα το προοδευτικό πολιτικό και σατυρικό περιοδικό "Ραμπαγάς". Το περιοδικό αποτέλεσε πρόδρομο για τη Νέα Αθηναϊκή Σχολή και έδωσε το ψευδώνυμο Ραμπαγάς στον Κλεάνθη Τριαντάφυλλο. Προκάλεσε επίσης αντιδράσεις και τον οδήγησε δύο φορές σε φυλάκιση. Ο Κλεάνθης Τριαντάφυλλος έχοντας πέσει θύμα δολοφονικής απόπειρας και υποφέροντας τα τελευταία του χρόνια από σοβαρή ψυχική διαταραχή, αυτοκτόνησε το 1889.